Trajik abi-kardeş xD

DJ, her zamanki asil havasıyla üzerine şık ve siyah bir cüppe giymişti. İki asasını da cebine koymuş ve ne olur ne olmaz diye de cebine bir şişe çok özlü iksir koymuştu. Kılık değişirmesi gerekebilirdi. Sonuçta dışarısı güvenli sayılmazdı. Helede Domuz Kafası gibi bir yer, dedikoduların ve bilgilerin yayılması için ideal bir yerdi. Evet, DJ bugün de Domuz Kafası'na gidecekti.

Yürümek veya uçarak gitmek yerine cisimlenecekti. Böyle daha kolay oluyordu. Artık bu işte ustalaşmıştı zaten. Yıllardır bu yolla ulaşım sağlıyordu. Elbette biraz nefes almakta zorlanıyordu ama ilk kez cisimlendiğinde diğerleri gibi kusmamıştı. Her şeyde de başarılı olma zorunda mıydı?

Domuz Kafaı her zamanki gibiydi işte. Basit ve sessiz. Ancak burada bir şeyler içip kafayı bulmak iyi oluyordu. Tabi DJ asla sarhoş olmazdı. Alışıktı ve fazla bile içse ertesi gün her şeyi hatırlardı. Sadece biraz fazla baş ağrısı olurdu öncekilere göre.

Etrafını şöylece bir süzdü. Tanıdık kimse yok gibiydi, biri hariç.

"CASS! Burada ne işin var? Senin seviyendeki bir hanımefendinin burada takılması saçmalık."

Etrafındaki insanlara küçümser bir ifadeyle baktı ve sonra yine kız kardeşine döndü. Onu bu kadar sıkmasının saçma olacağını düşünerek sustu ve yanına oturdu.

"Ee? Benim güzel kardeşim nasılmış bakalım? Hayat nasıl gidiyor görmeyeli?"

Gülümser bir ifadeyle kız kardeşine baktı. Aşırı değer verdiği kişilerden biri de oydu işte. Anneleri ve babaları öldüğü için Cass'e ve diğer kardeşlerine DJ babalık etmişti. Aslında pek usta sayılmazdı ama idare etmişti durumları işte. Bu yüzden Cass'e veya diğer kardeşlerine bulaşan veya onları rahatsız eden biri oursa asasını çekmesi yeterli olurdu.

DJ durdu düşündü. Jess, Liz ve Ed. Ed de kimdi be! Bunu kız Cass'in zihnine girip öğrenebilirdi ama vazgeçti. Hissederse küser ve kızardı çünkü. Onu sinirlendirmek istemiyordu. Çünkü yeri gelince delirmiş bir cadıya dönüşebiliyordu.

"Neler yaptığımı az çok biliyorsun işte. En azından son zamanlarda melezleri avlamıyorum."

Pis pis sırıttı ve o sırada bir bayanın onlara yaklaştığını fark etti. Sarı düz saçları vardı ve grimsi kısık gözleri vardı. Evet, bu bayan sinirliydi. DJ bu bayanı hatırlamıştı. İşkence ettiği bulanıklardan biriydi. Onlara suçsuz oldukları halde işkence etmişti. Halbuki ona kafa tutan sadece saf bir adamdı, saf bir seherbaz. DJ ise onun hatası yüzünden hepsini cezalandırmıştı.

DJ durup neler olabileceğini düşünürken suratına sert bir tokat yedi.

"Hayatımı altüst ettin! Öldürdüğün adam benim eşimdi! Psikopat herif!"

DJ hiç umursamıyormuş gibi yaparak sırıttı ve

"Şanslı bir adammış doğrusu. Ölmeden önce güzel bir şeyler gördüğüne emin olduğum için vicdanım sızlamıyor."

Kadın ikinci bir tokadı indirecekken DJ onun kolunuyakaladı ve

"Git buradan. Sana daha fazla zarar vermek istemiyorum. Sen ve senin gibi diğer kanı bozukların hepsinin sonu bu olacak. En azından bana kafa tutmaya çalışanların."

Kadın kolunu boş yere çekme çabasına katlanarak soluk soluğa

"Sen kimsin ki? Kendini ne sanıyorsun?"

diye yine kafa tuttu. DJ bu kez cidden sinirlenerek güldü ve sandalyeden kalkıp kadını kolundan tuttuğu gibi dışarı çıtkı.

"Sana git dediysem beni dinleyeceksin tamam mı? Ben onun yani karanlık lordun sağ koluyum. Eğer bağırıp çağırmaya devam edeceksen seni de öldüreceğim ve zavallı olduğunu düşündüğüm küçük bulanık çocukların da annesiz kalacak."

Kadının gözleri korkulu bir biçimde büyüdü ve kolunu hızla çekip arkasına bile bakmadan koşturarak DJ'in yanından ayrıldı.

"Ne kadar da saflar.."

Homurdana homurdana içeri girdi DJ. Yüzüne eski tatlı gülümsemesini yerleştirerek yine kız kardeşinin yanına oturdu. Ed'in kim olduğunu merak ediyordu doğrusu. Cass'in onunla paylaşabileceğini düşünüyordu.

"Ed kim? Benimle paylaşabileceğini düşünüyorum. Ondan daha önce bahsettiğini hiç sanmıyorum."

Kardeşinin çekinmemesi için gülümsemeye devam etti. Bu genelde etkili olurdu. ama Cass de büyümüştü tabi. Kanmayabilirdi. Yine de iyi davranacaktı. Onun üzülmesini istemiyordu. Eğer kendine bir sevgili bulduysa da abisiyle paylaşmalıydı. Uygun biri olup olmadığına birlikte karar verirlerdi.

Edward Domuz Kafasına girip etrafı süzdü. Rawenclawlıların ezik oldukları ve bu tür mekanlardan takılmamaları gerektiği görüşünün tersine Edward buralara çok uğrardı. Zaten 15 yaşı hafife almıyordu, tanıdığı çoğu kişi bu yaşlarda içmeye başlamıştı. Edward işi biraz erkenden tutup 13de başlamıştı ama bunu hiçbir zaman artistlik olsun diye kullanmazdı. İçen kendisiydi bunu anons edip herkesin kendine karışmasını istemezdi.Hatta buraya geldiğini kimsenin bilmemesi çok daha işine geliyordu! Kıvırcık siyah saçlarında elini gezdirip derin bir nefes aldı ve kendinden emin bir ifadeyle içerde ilerledi. Bir adam kendisine çarptı ama Edward'ın birşey demesine gerek yoktu, adam söylediklerini duyamayacak kadar sarhoş gözüküyordu. Barın yanına geldi ve oturup kendine bir ateşviskisi söyledi. Kaymak birası havasında değildi o gün. Kafasını sola çevirmesiyle Amy ile göz göze gelmesi bir oldu, şaşkınlıkla kaldıktan sonra kendini toparladı. Gülümseyip Amy'e ardından yanındaki adama baktı;

Amy! Nasıl gidiyor??

out:Daldım kurguyuda ben uydurdum xD

Kristen dar patikadan yavaş yavaş yukarı çıkıyordu.Aklından bin türlü düşünce geçiyordu ve hiç biri iyi sayılmazdı.Taraf değiştirmek bu kadar kolay bir iş değildi hemde böyle bir aileye sahipken başta ikizi dahil herkez ondan nefret edecek ve aileden men edilip soyadını ondan alacaklardı.Bu hiç de adil değildi insanlar kendi seçimlerini kendileri yapmalıydılar.Aklına esen ilk dükkana daldı maksat birşeylerle oyalanıp vakit geçirmek ve kafasını dağıtmaktı.Yerde sürünen siyah pelerini toparladı ve yürümeye devam etti.Az ileride gergin görünen bir grup vardı.İki öğrencinin de kendi okulundan öğrenciler olduğunu farketti.Yanlarındaki yetişkin de okulun Ksks profesörüne oldukça benziyordu.Yanlarına yaklaştı ve bir sandalye çekip oturdu herzaman rahat bir kişilği olmuştu insanları tanısada tanımasa da hep rahattı.

"Selam herkese..Rahatsız etmiyorumdur umarım.."

Önündeki meyva tabağından bir elma kaptı ısırmay başladı.

DJ'in safkan mısın sorusundan bu kadar rahatsız olmazdı herhalde. Safkan olduğu halde böyle etiketmişçesine sorulmasından hoşlanmamıştı. Edward insanlara insani özelliklerine göre davranırdı ve anlaşılan DJ'de insanalrı aşağılama gibi bir saplantı vardı, hem de kan durumlarına göre! Kimse annesinin veya babasının kim olduğunu seçemezdi, ömür boyu aşağılanmak zorunda kalmaları adil değildi!
Dj'in elini kavrayıp sertçe sıktı. Bu sırada onun elinin aşağıda kalmasına dikkat etmişti;

Safkan... Asırlardır! dedi soğuk bir ses tonuyla.

Tam adın ne senin? Ed diyip durmayayım kendimce.

Edward James Cullen. James'i de kullanan bir kesim var ama daha çok Eddie derler...

Edward kendi ateşviskisi gelince içkiye döndü. Rahatsız edici bir durumdu, önce kızın biriyle çarpaşarak tanışmış şimdi de abisiyle sohbet ediyordu! Ayrıca abisi de görüldüğü üzere ırkçının önde gideniydi! Irkçılık ve ayrımcılık Edward'ın ilkelerine tamamen tersti. Edward adaletin eşitliğin ve özgürlüğün savunucularından benimsemişti gerekirse ilkeleri uğruna kendini feda ederdi! Bunu düşünüp viskiyi yudumlarken biri daha yanlarına geldi;


Selam herkese..Rahatsız etmiyorumdur umarım.."

Edward geleni tanıyordu. Hogwarts müdüresi Profesör Stewarttı. Profesörlerin ismini ezberlerken en çok onunkinde takılmıştı. Selam vermekten kaçınmadı;

Merhaba profesör, hoşgeldiniz... dedi en candan tavrıyla.

Edward bak özür dilerim,abim bu konuda takıntılıdır. Onun sözlerini çekmek zorunda değilsin!

Edward göz ucuyla ileride oturan DJ'e baktı. Anlaşamayacakları baştan belli olmuştu;

Ayrım yapanlar neden seçenekleri düşünmez?... diye mırıldandı az önce DJ'in elini sıkarken düşündüklerini ifade etmek için. Kimsenin anne babasının ne olduğunu seçemeyeceğini belirtmek istemişti. Kimse sevseler de sevmeseler de kimden olduğunu belirleyemezdi
...Kim olursan ol nereden geldiğini bilmelisin!
Geçen sene bulanık olduğu için ağlayan bir kıza bunu dediğini hatırlıyordu. Bulanık olmak dünyanın sonu değildi, kanıyla kendini ortaya koyanlar dar kafalıdan başka birşey değildi! Anlaşılan DJ 'de dar kafalı biriydi.
Ondan nefret etmişti!
Gözünü DJ'den ayırıp Amy'e çevirdi;

Burada kalmak istiyorum o yüzden onu çekmek zorundayım. Ama önemli değil, dayanabilirim. Umarım iradem düşündüğümden kuvvetlidir yoksa canımı yakacak birşeyler yapabilirim...

Elini bara vurdu soğukkanlılıkla. Vurduğu anda barmen içkileri masaya koydu. Kaygılı bir ifadesi vardı. Edward kaşlarını çatıp adama baktıktan sonra içkilerden ikisini kaptı;

Gidelim...

Out: Berker sıra sende XD

DJ, okul müdüresi ile sessizce oturup bir şeyler içerken genç adamın yani Edward'ın kendisine bakmakta olduğunu gördü. Zihnini okumuyordu çünkü kendini kaybedip kız kardeşini üzmek istemiyordu. Eğer isterse şimdi onun zihnine girip aklıyla oynayıp kız kardeşini terk etmesini sağlayabilirdi. Ama onun üzülmesini istemiyordu. Mutlu olabilmesi için bir kaç bitkiye[marul kafasından dolayı] katlanabilirdi.

"Bu çocuk tam bir saf!"

Mırıldandı kendince. Oğlan hala ona bakıyordu. DJ yan yan sırıttı ve bir an için içinden jaguara dönüşüp oğlanın marul kafasını dağıtmak geldi. Ancak bu anda olmazdı tabi. Ki oğlan içki almaya kalkmıştı galiba. Son kez DJ'e baktı göz ucuyla. DJ onunla dalga geçercesine el salladı ve güldü.

"Bana neden taktığını anlamadım. Aptal, beni tanımıyor. Safkan takıntısı olan asil bir ölüm yiyen sanıyor olmalı. Eğer öyle değilse takdir ettim doğrusu. Bize layık bir oğlan olabilir, belki."

Yine Cass'i üzmemek için çabalıyordu. O kendisi için iyi olanı elbet bilirdi. Onun hata yapmayacağından ve asil bir Black hanımefendisi gibi davranacağından da emindi.

DJ gülmemeye çalışarak kız kardeşine baktı ve

"Saçmalıyorsun Cass, okul müdüren o senin. Ah tabi benim de bir sevgilim ve bir oğlum var, bunu unutma. Geçmişteki gibi rahat olamam."

diyerek içkisinden biraz içti. Müdürenin duymamış olmasını umuyordu. Çünkü bu komik bir durumdu. Kız kardeşiyle böyle bir ilişkisi olması, ona asılabilme durumunun olduğunun ortaya konması. Komik ve utanç verici.

"Ayrıca onun, Edward'ın ağzını burnunu kırmak gibi bir düşüncem yok. Arkadaşın oldukça.. ımm şeker? Ancak tip yok, söyleyeyim. Biliyorum ben de tipli sayılmam ama senin erkek arkadaşın gerçekten tipsiz. Herhangi bir özelliği de yok. Ah tabi vampir olmak dışında."

Dalga geçiyordu tabi ki! Kız kardeşinin takip ettiği şeyleri takip ederdi. Onun takip ettiği bir seride de Edward Cullen olduğuna emindi ve o bir vampirdi. Ama tabi bu soyisim yine de çok tanıdık geliyordu. Bir yerden hatırladığına emindi.

"Onunla aranda bir şey olsa da sorun olmaz. Çünkü sen on beş yaşındasın ve yanılmadığıma eminim. On beş yaşındaki bir genç bayan, erkek arkadaş bulabilecek kadar özgürdür. Tabi aynı zamanda da kendisi için neyin doğru neyin yanlış olabileceğini de bilebilecek kadar olgundur."

Tatlı bir biçimde gülümsedi ve genç adama döndü. Tipinden hoşlanmamış olabilirdi, oğlan ona gıcık olmuş olabilirdi ama ön yargıyla da yaklaşmamalıydı. Sonuçta her safkanın içinde bir asil yatıyordur. Mutlaka bir gün birilerinin dürtüğüyle ortaya çıkacaktır. Ki bu kişi de kız kardeşi olabilirdir. Küçük safkan ve asil çocuklar, doğrusu fena olmazdı. Ama tabi dayı olmak için henüz gençti DJ. Ya da kız kardeşi çok gençti. O kadar da saf olamazdı!

Dj şakaya gülmenin zararı olmayacağını düşünerek sinsi bir biçimde güldü ve

"On iki mi? Az değil mi Cass? Biraz daha olsaydı da sen biraz daha çirkin ve yaşlı bir bayana dönüşseydin. On iki uygun! Yalnız hepsi kız olacaksa boşver gitsin. Ah tabi bulanıklarla veya mugglelarla evleneceklerse de hepsini unut. "

diye bir şeyler geveledi ağzında. Ancak şimdiden bu tarz konuşmalarını istemiyordu. Bu kadar da taviz veremezdi tabi ki!

"Siz biraz daha büyüyünce konuşsaydık bunları iyi olmaz mıydı? Çünkü bu yaşta bunları konuşacak hatta düşünecek kadar 'salak' bir kız olmadığını biliyorum, Cass. En azından umuyorum."

Sakinleşmek için içkisinden içti yine. Çok gülmüştü, komik buluyordu bunları. Ama DJ de genç yaşta baba olacağını tahmin etmemişti tabi ki. Kız kardeşinin veya o genç adamın da bazı işkenceleri çekmesini istemiyordu. Çünkü anne veya baba olmak zordu gerçekten. Sorumluluğuna sorumluluk ekleniyordu. Yine de bunların bir şaka olduğunu düşünerek yine güldü. Tabi ki Merlin bir şaka değildi. Şakalar da elbet bir gün gerçeğe dönüşüyordu işte!

DJ sol kaşını kaldırdı ve sinsice gülerek Cass'e baktı. Biriyle kaçmasına asla izin vermezdi tabi ki! Böyle bir şeye de yer vermezdi zaten.

"Kaçmanıza ne gerek var? Sanki ben size engel oluyormuşum gibi! Yaşınız tuttuğunda istediğinizi yapın, beni ilgilendirmez. Ama yaşın tutana kadar benim sorumluluğum altında kalacaksın ve biriyle de evlenmene asla izin vermeyeceğim. Ki kaçmana izin vereyim. Eğer seni kaçırırsa da anında haberim olur zaten. Çünkü.. çünküsünü boşver. Olur işte!"

Ağzından bunu kaçıramazdı. Asla yapamazdı bunu. Ona ne derlerse desinler, asla söylemeyecekti ne olduğunu. İçkisinin bittiğini fark ettiğinde somurtarak yerinden kalktı ve içki almak için kalktı. Edwrad'ın orada olması da hoş bir durumdu ya! O genç adamla konuşması gereken şeyler vardı. Birbirlerinden nefret ediyor olsalar bile ortak bir noktaları vardı. İkisi de Cass'e değer veriyorlardı. En azından öyle gibi gibiydi!

Edwrad'ın yanına ulaştığından sakin olmaya çalışarak genç adama baktı. Sol kaşını indirdi, çok da tatlı bir hava verdiği söylenemezdi.

"Bak genç adam, seninle konuşmam gereken bazı şeyler var. Yani eğer Cass'e biraz değer veriyorsan beni dinlemeni isterim. Çünkü benim de seni dinlememin gerekeceği anlar olacak. Öncelikle, soyadın oldukça tanıdık geliyor. Aileni tanıyor olabilir miyim?"

Cullen soyismini hikayeleri dışında da duyduğuna emindi. En azından öyle bir düşünceye kapılmıştı. Çoğu kez de yanılmazdı zaten ama emin değildi bu kez. Bilir kişiyle konuşmanın doğru olabileceği kanısındaydı.

out: Öncelikle sağ değil sol kaş xD Sonracıımaa Edward'ın ailesini tanıyor olmalıyım xD hoş bir kurgu olr hadi ama xD Hmm sonacıuımaa Selün gelince defm edelim xD Ayrıca sakın o ağzından kaçırma kısmıyla ilgili soru sormayın xD o orada kalsın, sona bir ara açarız bu konuyu xD

Out: Bu RP 2 gün sonra devam edicek =(
+. Editledim ha sağ ha sol. xD
+. Çocuk daha ilan-ı aşk etmedi ki ne ayak +^^

DJ bir süre düşündü. Oğlanın adına dikkat etmişti sadece belli ki. Edward.. Edward Cullen, doğru ya! Vampir çocuğum adıydı bu, kitaplardaki! Soyadı hatta başka bir yerden de tanıdık gelmişti. James ve DJ'in vampir dostları Robert'ın soyadıydı bu. Büyük ihtimalle akraba olmalılardı. Hem, soyadı Cullen olup hem de vampir olan kaç aile vardır ki?

"Dur bir dakika, Robert Cullen'ı tanıyor musun? O-"

Sesini alçalttı ve devam etti:

"O bir vampirdi. Tanıdığım sayılı vampir ailelerdendir Cullen ailesi. O halde sen de vampirsin. Robert'ı tanıyor musun?"

Oğlanın eğer Robert'la bir akrabalığı varsa iyi anlaşacağa benziyrlardı. Çünkü DJ'in değer verdiği ygane dostlarından biriydi Robert da. James gibi onu da çok severdi. Tabi James'la farklı bir çekimleri vardı. Geçmişleri birbirleri ile fazla yakın geçtiği için daha yakın gibilerdi. Robert onlardan bayağı büyüktü zaten, hem de çok büyüktü. Bazen de onlarla iletişim kurmaktan kaçınıyordu. DJ bunun sebebinin vampir olması olduğunu öğrenince çok şaşırmıştı. Vampir bir dost, bu süper bir şeydi! Farklı dostlukları severdi DJ.

Edward bir vampirse, kız kardeşi tehlikedeydi tabi ki! Onu ısırmak istemediği sürece güvende olurdu tabi. Gerçekte vampirlik insanı ölümsüzleştiriyor mu bilmiyordu ama, öyle olmadığını düşünüyordu. Olursa süper olurdu, ne yapıp edip oğlanın Cass'i ısırmasını sağlardı. Cass'in de sonsuza kadar yaşayabilmesi için. Çünkü DJ e asla ölmeyecekti. Ölmek için çabalamamıştı bunca şeyi. Her zaman da böyle genç kalacaktı zaten. Ayrıca yirmi beş yaşından daha genç gösterdiğini biliyordu. En az beş yaş genç gösteriyordu. Belki de yaşı sabitlenmişti! Yaşı değil de görüntüsü. Voldemort çirkin ve ürkütücü bir beden için milyonlarda kötü büyü denemişti, DJ ise genç ve yakışıklı bir görünüm için fazlasıyla büyü yapmıştı. İşe yarayacağını ummamıştı ama yarıyor gibiydi. Saçları da dökülmüyor veya beyazlaşmıyordu. Yüzünde yaşlılık veya orta yaş belirtisine dair herhangi bir iz yoktu. Sadece daha yetişkince bir görüntüsü vardı. Kemikleri daha belirgin ve sesi de daha kalındı. O kadarı da olsun, diye düşünüyordu DJ. Çocuk gibi de olmanın bir anlamı yoktu.