Tembel Tembel Hep Tembel!!!

Merlin, Black malikanesinin iç daraltıcı havasından sıkılmış ve Bağıran Baraka'ya gelmişti. Gerçi burası da sosyalleşmek için harika bir yer sayılmazdı ama yalnızlık farklı bir yerde olunca daha çekilebilir bir hale gelebiliyordu. En azından burada istediği gibi sihir yapabilirdi. Babasının yedek asasını aldığından kimsenin haberi yoktu, babası hariç. Böylece okul dışında da rahatlıkla büyü yapabiliyordu.

"Carpe Retractum!"

Asasıyla bir anda nişan aldığı avizede sallanmaya başladı. Hala çocuk olmalıydı cidden! Avizede sallanmak gibi garip bir eğlencesi varsa çocuk olmalıydı. Ama olabildiğine büyüktü de! Çünkü sorumlulukları fazlaydı. Onda olan güç fazlaydı. Yapması gerekenler fazlaydı. Belki de bu yüzden arada bir avizede sallanması göz ardı edilebilirdi. Tabi yaptığı daha çok şey vardı. Bazen babası bunlara çok kızardı ama gönlünceeğlenmesini de dilerdi hep. Çünkü bir daha çocuk olamayacaktı ki on üç yaşındaydı artık. Büyüyordu...

Asasını avizeden çekti ve hızlı bir biçimde yere düştü. Daha doğrusu ayakları zemine hızla çarptı. Çünkü boyu oldukça uzundu. Neredeyse babası ile aynı boydaydı. Ama uzun olmayı seviyordu. Böylece küçükleri daha rahat eziyordu. Geçerken kafalarına vurmak da ayrı bir zevkti tabi ki!

Boş boş etrafına baknırken başk odaları da gezmesi gerektiğini düşündü. Beli de daha güzel bir ortam bulurdu. Ki öyle oldu da. Bir odada eski de olsa koltuk vardı. Hatta iki koltuk. Birisi büyüktü, ötekisi ise tekli koltuktu. Merlin tabi ki tekli olanı tercih edip kontrol ederek kendini koltuğa attı. Üzerine böceklerin tırmanmasını istemezdi doğrusu.

"You're only 29.
Got a lot to learn but when your mumy dies, she will not return. We like noise, it's our choice. It's what we wanna do. We don't care about long hairs. I don't wear flares

See my face.
Not a trace to reality. I don't work, i just speed. That's all i need.

I'm a lazy sod Yohoho!
I'm a lazy sod. I'm still lazy! I can't even be bothered Lazy! Lazy!"

Bağıran Baraka'da bağıra bağıra punk şarkı söylüyordu. Asla tarzı değildi ama sözleri onun için oldukça uygundu. Şarkının adı Seventeen olmalıydı yanılmıyorsa. Tembellikle ilgili bir şeylerdi işte! Tam da Merlin'e göre. Tembellik yapıp hiçbir şeyle uğraşmamak. Ama maalesef birilerinin zoruyla asa kıpırdatıyordu işte. Asasıyla büyüler yapmayı seviyordu tabi ki! Ama o bile bazen yorucu geliyordu. Tembel şey ne olacak!

Seventeen... Sex pistols! dedi Liz sakince gülümseyerek. Sırtını Merlin'in yakınındaki bir duvara yaslamış kollarını göğsünde birleştirmişti, ses tonunda evrenin sahibiymiş gibi bir özgüven vardı.

O sabah bağıran barakaya girdiğinde kafası küçük problemlerle doluydu. Unutulacak basit anlamsız şeylere zaman öldürmek için kafa yoruyordu. Mugglelar neden cebir denilen saçmalığı ezberliyordu? Neden kimileri parapsikolojiyle kafayı bozmuştu? Neden süpürgesinde çizik vardı, kime yaptırabilirdi? Geçen seneki tabloları karalama işinden paçayı sıyıramayacağını söyleyen profesör ne demek istemişti ? vs. vs.
İçeri girdiğinde bez ayakkabilerinin plastik tabanı kaygan zeminde rahatça kayabiliyordu. Liz o durumları çok severdi, cilalı yerde kayarak ilerlemek! Küçüklükten kalma bir alışkanlıktı ama eğlendiriyordu kısa bir süreliğine!
Kaygan zeminde kaya kaya ilerlerken o şarkıyı duymuştu!
Söyleyenin sesi hafiften çatlaktı...biraz da havalı! Kafasını çevirip baktığında tekli koltuklardan birinde bağıra bağıra şarkı söylüyordu! Merlini uzun zamandır tanırdı, pek konuşmuşluğu yoktu doğrusu ama tanırdı. Sonuçta aynı binadan ve aynı yaşlardalardı ayrıca kaçığın tekiydi, bilmemek mümkün değildi! Liz gergince önünde durduğu ahşah masanın kenarlarını söktü. Defalarca kez Merlin'den hoşlanıp hoşlanmadığını gözden geçirmişti ama bunu fazla sallamamıştı. Yine zaman öldürmek için kafasında dönen düşüncelerdendi. Siyah kıvırcık saçları her an dağınıktı, sanki yeni uyanmış ve ilk işi Bağıran Barakaya gelmekmiş gibi bir havası vardı. Ve Liz avazı çıktığınca şarkı söyleyen çocuğun yanına ilerlemişti...

Bu şarkıyı severim, sözlerini... Nedense bana uyduğunu düşünüyorum.dedi gerinip Merlin'in yakınındaki bir koltuğa kendini fırlatmadan önce. Koltuğa yayılıp sırıttı;

Dibimde yangın çıksa üşengeçlikten kaçamayacak durumdayım!
Evet,Liz bunun kendi için en uygun tanım olduğunu düşündü...

Paul çok üzgün,kızgın,kırgın ve mutsuzdu şu aralar...Aslında çok mutlu ve neşeli bir erkekti...Ama şu aralar sürekli garip sesler duyuyordu,Kafayı sıyırmak üzereydi sayın profesör'ün verdiği iksirler bile işe yaramamaya başlamıştı..Anlamıyordu ama sürekli bir kafatası görüyordu hatta bundan 1 hafta önce sayın bay weasley'nin yaralandığını görmüştü ve gerçekti...Aynı zamanda 4 büyücü Turnuvası da Hiç aklından çıkmıyordu...Kafasını dağıtmak için Bağıran Barakaya doğru yola düşmüştü....Hiç bir şey düşünemiyordu ve oraya giderken kamufile olmak için Fidelus büyüsünü yapmıştı yani görünmüyordu.Neyse ki etraf sakindi..Barakaya girince bir ayna gördü kendine baktı ve o anda bir yansıma göründü bu yansıma anne ve babasının yansımasıydı el sallıyorlardı ve gülümsüyorlardı o anda Annesi:
-Paul,oğlum Canım Benim SAVAş çok yakında Sana Güveniyoruz diyerek ortadan kaybolmuştur.....Paul SAVAŞ terimini iyice kafasına yerleştirince;
-Coloportus(mühürleme büyüsü)
-Accio(Çağırma)
- Reducio (Küçülme)
-Sectumsempra(hedefi kesip parçalayan büyü)
-İmpedimenta(hedefi yavaşlatıp durdurmaya yarayan büyü)
-Protego(kalkan oluşturmaya yarayan büyü)
-Expeliarmus.......
-Kadavra....
Ve daha bir sürü büyü........Denedi...BİR ROBotUN ÜZERİNDE...
_________________

Dayak! Biriniz silin şunu xD