Kristen'ın Odası

Konu: Kristen'ın Odası Ptsi Şub. 02, 2009 6:02 pm

Bu karma karışık oda herzaman düzenli gözükür ama etrafı iyi tarsanız sağa sola sıkıştırılmış abur cubur kabuklarını bulabilirsiniz..Ayrıca sağda solda bir sürü gereksiz eşya ile beraber kocaman bir giysi dolabı bulunmaktadır hatta bu dolaba oda bile denilebilir.Bunun yanı sıra küçüklüğünden beri sakladığı sihirli bir çok eşya da bu odadadır.
İzinsiz girmeyiniz...

Konu: Geri: Kristen'ın Odası Ptsi Şub. 02, 2009 6:19 pm

Bella aklındaki sorulara cevaplar bulmayı bugün koymuştu aklına. Bu çok rahatsız edici bir durumdu. Kardeşinin bir Ölüm Yiyen olma ihtimali... Stewart ailesinde hiç böyle bir ad kirlenmesi olmamıştı. Gerçi henüz kardeşinin böyle bir yanlış yaptığınıda bilmiyordu ama, bütün olaylar hep aynı yola çıkıyordu. Artık sabredemiyordu Bella. Heran bağırarak Kristen'ı sorgulayacakmış gibi bir hisse kapılıyordu. Onu kırmayı istemiyordu tabii ki ama eğer böyle bir düşünce varsa aklında, onu kırmayı bile göze alabileceğini düşünüyordu. Ailesi burada olsa, Kris'ten utanç duyabilirdi. Bu şüphesini herkesten saklamaya çok özen göstermişti bu yüzden Bella. Kristen, Bella'nın aksine daha canlı ve hırçındı. İkiz olmalarına rağmen onları biraz olsun farklı yapan özellikleri, en çok annelerinin hoşuna giderdi. Ama Bella disiplinli biri olarak yetiştirildiğinden, Kris'i hep onun gibi olması için zorlardı. Kris bir gün bu eğitim tarzı şeylere dayanamayıp isyan etmişti. O günden sonra Bella ona karşı biraz daha temkinli yaklaşıyordu. Belki bugün o kuralı değiştirebilirdi. Şuan söz konusu Kris'in hayatı ve ailesinin itibarıydı. Ve Bella bu konularda çok sert olabiliyordu.

Odasında bir oraya bir buraya yürürken biraz durdu. Kafasını kaldırdı ve kapıya baktı. Daha sonra pencereye yürüdü. Kristen odasında olmalıydı bu saatte. Odası onu yanlız yakayabileceği ve rahat rahat konuşabileceği bir yerdi ve bunu kaçırmamalıydı. Düşüncelerinden kurtulduktan sonra koridorda yürümeye başladı ve Kris'in kapısının önünde durdu. Bir süre tıklayıp tıklamayacağı kararını verememişti, fakat daha sonra bir cesaretle kapıyı tıkladı. " Ordaysan girebilir miyim? Seninle konuşmam gereken önemli şeyler var Kris. " Titrek ve ümitli bir sesle söylemişti bu sözcükleri. Ama soğukkanlılığını bozmaya niyeti yoktu ki, eğer bozarsa konuşamayabilirdide...

Konu: Geri: Kristen'ın Odası Ptsi Şub. 02, 2009 8:33 pm

Sıkıntıdan yatağında bir o yana bir bu yana dönüyordu Kris ama o lanet olasıca uykunun gözlerinden başka heryerine geldiği kesindi.Huzursuzca düşüncelere daldı.Son günlerde kafasını kurcalayan binlerce soru olmuştu ve bugün bakanla yaptığı görüşme nedense aklından çıkmayan bir anı olup kafasına en derin vaziyette yerleşmişti.O çocukta kendini etkiyelen birşeylerin olduğunu seziyordu ama ne olduğuna kendisi bile karar veremiyordu.Kendini yorganın altına gömdü ve sessizliğe gömüldü.Ta ki kapı çalana kadar...

"Lanet olsun Ashley hiçbirşey yemeyeceğim dedim sana!!!"dedi yorganın altından boğuk çıkan sesiyle..Ama kapının öbür ucundan gelen ses Bella'nın sesiydi.

"Ordaysan girebilir miyim? Seninle konuşmam gereken önemli şeyler var Kris. "

"Tabi Bella"dedi ve yorganı üzerinden atarak saçını karıştırıp boş gözlerle içeri giren ikizine baktı.Saçları kendisinin aksine siyahtı.Ve gözleri de yeşille mavi karışımı bir renkti.

Konu: Geri: Kristen'ın Odası Ptsi Şub. 02, 2009 8:48 pm

Isabella Kristen'ın cevabını beklerken geriye dönmeyi bile düşünüyordu şu an. Ama çok geçti. Kristen ; " Tabi Bella. " diyerek Bella'yı içeriye kabul etmişti. Kabul etmemesi için bir sebepte yoktu üstelik fakat, Bella o andan sıyrılmak için çıkar yolu arıyordu. Fakat artık geri dönemeyeceğinide anlamış bir tavır takınıyordu.

İçeriye girdiğinde Kristen'ın yatağında yatmakta olduğunu fakat Bella gelince doğrulup yatakta oturduğunu gördü. Bir süre ayakta bekleyip bir şeylerle ilgilenmeye ve cümle toparlamaya çalıştı. Aslında bunun provasını bile yapmıştı. Fakat o anın heyecanı, aklındaki tüm düşünceleri ayrıntılarına kadar yok etmişti. Bella zeki bir kızdı, Ravenclaw mezunuydu zaten. Bu yüzden soğukkanlılığını takındı ve Kris'in yatağına oturarak örtüyle oynamaya başladı. Daha sonra Kris' döndü ve ona uzun bir süre baktıktan sonra emin bir şekilde konuşmaya başladı. " Biliyorsun Kris. Ben senin annemiz ve babamızdan sonraki tek dayanağınım. Bana her şeyi anlatabileceğini biliyorsun. " Kris'in suratındaki şaşkınlık ve sabırsızlık ifadesi Bella'yı daha da heyecanlandırmaya başlamıştı. Fakat gözlerini ondan ayırarak bunu önlemeyi başarmıştı. Biraz daha sakin olduğunu hissettikten sonra Kris'e daha da yaklaştı ve ellerini tuttu. " Gözlerime bak ve doğruyu söyle. Bu benim kafamı darmadağın etti. Herkesten önce bilmek benim hakkım. Seni bir kaç Ölüm Yiyen'le görmüşler. " Ellerini bıraktı ve tekrar önüne dönüp Kris'e bakmadan sözüne devam etti. " Onlarla ne işin vardı? "

Bella üstünden büyük bir yük kalktığını hissedebiliyordu. Fakat Kris'in vereceği cevapla bir yükün daha altına girebilir, veya bir yükten tamamen kurtulabilirdi. Şimdi ümit ve dua etmekten başka yapabileceği şey yoktu. Eğer böyle bir şey yoksa kardeşinden şüphe ettiği için kendini suçlayacaktı. Tabii annesi ve babası yokken ona göz kulak olamadığı içinde...

Konu: Geri: Kristen'ın Odası Ptsi Şub. 02, 2009 9:17 pm

Kristen'ın kortuğu şeyler birbir başına mı geliyordu.Yoksa Kristen'a mı öyle geliyordu.Birazdan da Rob çıkıp onu dövmeye mi gelecekti yoksa..?Yüzüne yayılan aptalca gülümsemenin ne yeri ne de sırasıydı.Bir ana önce karar vermeli Bella'nın sorularına karşılık vermeliydı.İyi de doğruyu ona nasıl söyleyecekti bu kadar cesaretli miydi?Öyledi..Sonunçta oa bir Gyrffindor mezunuydu..Sadece düşüncelerinde zamanla değişimler olmuştu o kadar...

"Bella..ben..."dedi hafif bir kekelemeyle..."Aslında bunu sana söylemek istiyorum ama..!Bella..Bak..Sen benim ne olursa olsun kardeşimsin sana ve aileme zarar vermelerine asla izin vermeyeceğim..Ben..."dedi ve yutkundu..

"Bella onlar benim arkadaşlarım..Ve ben bundan sonra onların yanında yer alacağım..Her daim..Henüz işaretimi yaptırmadım buna cesaret edemedim ama yaptırcağım ve onlara katılacağım.."dedi boş gözlerini yere çevirerek.

Konu: Geri: Kristen'ın Odası Ptsi Şub. 02, 2009 9:36 pm

Isabella'nın umutlu bekleyişleri Kris'in cümleleriyle son bulacaktı. Sabırsız bir şekilde bekliyordu. Yüzünde Öyle bir ifade vardı ki... Acınası ve ümitli. Son söz Kris'indi. Aslında onun savaş tarafı hakkında bir söz söylemeye hakkı bile yoktu. Fakat Bella onu daha önceden incitmeninde verdiği acıyla artık onun bir söz hakkı olabileceği düşüncesindeydi. Fakat bu hak ne olursa olsun, kötü yönde olmamalıydı. Kris'in sesi Bella'yı ona döndürmüştü. " Bella, ben... " demişti Kris küçük bir kekelemeyle. " Aslında bunu sana söylemek istiyorum ama..! Bella, bak. Sen benim ne olursa olsun kardeşimsin sana ve aileme zarar vermelerine asla izin vermeyeceğim. Ben... " Bella ağzından çıkabilecek kelimeleri takip edercesine, Kris'in dudaklarında ve gözlerinde gidip geliyordu. Artık hayat meselesi gibiydi bu konu. Fakat Bella'nın ümidi gittikçe Azalmaktaydı. Bella sözünü kesmedi Kris'in, sadece yüz ifadeleri kullanıyordu ve dikkatlice onu dinliyordu.

Bu ne kadar garip şeydi böyle? Dün nasıllardı, bugün nasıl bir belanın içerisindeler. Hayat öyle bir oyundu ki, kurallarını bile bilmek için ayrı bir oyun gerekiyordu. Şu durumda Bella, anne ve babasını öyle çok arıyordu ki. Nasihatlerini, taktiklerini... Fakat uzakta olmaları onun yanlış bile yapabileceği anlamına geliyordu. Kris'i tekrar dolmuş gözlerle izliyordu. " Bella onlar benim arkadaşlarım. Ve ben bundan sonra onların yanında yer alacağım. Her daim. Henüz işaretimi yaptırmadım buna cesaret edemedim ama yaptırcağım ve onlara katılacağım. " İşte uzun ve ümitli bekleyişin sonucu. Büyük bir darbeydi bu Bella için. Kardeşi Ölüm Yiyenler'e katılmaktan bahsediyordu. Acaba biliyor muydu? Bu yolu seçmekle ailesine ve kendisine nasıl bir leke süreceğini. Belki Ölüm Yiyen'ler onu yüksek bir mertebeye koyacaklardı. Ya Kris Hogwarts Müdiresi olmasaydı? Hâla o kadar çok arkadaşı olacak mıydı Ölüm Yiyenler'den? Bella biliyordu bunun cevabını. Kötü yanıda buydu ya. Kris, çıkarları için onunla arkadaş olan şahısları ayırt edememiş olmalıydı ki, çıkarlarını boşa çıkarmamayı seçmişti. Şimdi ne olacaktı?

" Şimdi ne olacak? Ailemiz seni kabul edecek mi? Ya sen? " Kris'e döndü hızla. Ve aynı hızla ayağa kalkmıştı. Odada telaşlı bir biçimde dönüyordu. Bir çaresi varmış gibi, bir ümit kapısı çıkacakmış gibi. Tekrar ümit ediyordu, bununda boşası çıkması onu yıkacaktı... " Sen nasıl yaşayacaksın o canilerin içinde? Bir sürü Muggle'ın kanını yerde mi bırakacaksın? Bu haksızlık Kris! " Sesi öyle yükselmişti ki merdivende hızlı hızlı koşuşturan bir ayak sesi duyulmuştu. Ashley'di gelen. Bir sorun olduğunu düşünmüş olup gelmişti. Fakat bir ara sessizlikten sonra ailevi bir mesele olduğunu anlayıp gitmişti. Kirs'ten gözlerini ayırmayan Bella, gözlerinden süzülen iki damla yaşı bile farketmiyordu telaşından...

Konu: Geri: Kristen'ın Odası Ptsi Şub. 02, 2009 9:46 pm

"Şimdi ne olacak? Ailemiz seni kabul edecek mi? Ya sen? "dedi Bella endişeli bir biçimde.

" Sen nasıl yaşayacaksın o canilerin içinde? Bir sürü Muggle'ın kanını yerde mi bırakacaksın? Bu haksızlık Kris! "

"Onlar cani değil Bell..Sadece savundukları şeyi yapıyorlar..Ayrıca muggle'rada onlar bulaşmadığı sürece bulaşmıyorlar..!Ayrıca ölümyiyen olmak bir zevk..Herkesin seni saydığı gerçek dostlarının olduğu bir dünya Bella bunu yaşamadan asla anlayamazsın..!Yaşaman gerek...!"dedi gözlerinin bir anda heyecanla parladığını farkederek..Ancak Bella'nın ağladığını fark etti ve ayağa zıplayıp ona sarıldı...

"Hey..böyle yapma...Ailemle gerekirse görüşmem..Zaten sihir bakanıyla görüştüm o konuyu ailem benden hiçbirşeyimi alma hakkına sahip değil!"dedi Bellanın gözündeki yaşları silerken sonra arkasına döndü ve bir anda ciddileşti.

"Ben kararımı verdim Bella..Şimdi beni yalnız bırakır mısın?"dedi ses tonundaki soğuklukla oysa o çıkar çıkmaz ağlamayı planlıyordu.Olaylar karşısında hep soğukkanlı davranırdı ve asla kimsenin karşısında ağlayamazdı...

Konu: Geri: Kristen'ın Odası Ptsi Şub. 02, 2009 10:11 pm

Isabella gözlerine hakim olamamıştı malesef. Bu kendini küçük düşürmüşcesine sevmediği bir şeydi. Farketmesinide Kris sağlamıştı. " Onlar cani değil Bell. Sadece savundukları şeyi yapıyorlar. Ayrıca mugglelarada onlar bulaşmadığı sürece bulaşmıyorlar..! Ayrıca ölümyiyen olmak bir zevk. Herkesin seni saydığı gerçek dostlarının olduğu bir dünya Bella bunu yaşamadan asla anlayamazsın..! Yaşaman gerek..! " Arada durup Bella'ya bakıyordu fakat farketmemişti gözyaşlarını. Fakat daha sonra Bella'nın bile farketmediği yaşları görünce dayanamayıp sarılmıştı ona. Bella ona sarılmak istemedi önce, ama daha sonra dayanamayıp kollarını Kris'in beline doladı. Belki bu son yakınlaşmaları, son sarılışlarıydı.

" Hey, böyle yapma... Ailemle gerekirse görüşmem. Zaten Sihir Bakanı'yla görüştüm o konuyu, ailem benden hiç bir şeyimi alma hakkına sahip değil! " Bella küçük ve alaycı bir gülümseme ile Kris'e baktı ve başını iki yana salladı. Sihir Bakanı'nında bir Ölüm Yiyen olduğunu herkes biliyordu. Kim bilir neler söylemişti Kris'e. " Ailenle sırf bu saçmalık yüzünden görüşmeyeceksen, sana söylecek bir sözüm kalmıyor Kris. İleride onları kaybettiğinde anlayacaksın. Sihir Bakanı'da seni iyi doldurmuş. Bana danışsaydın, ilk bana açsaydın bu konuyu... Her neyse bir önemi yok. Sen kararını vermişsin. Yanlışta olsa. " Kris'in bu kadar yanlış bir kanıda olması onu öyle üzüyordu ki. Fakat yüzündeki acı dolu ifayi atıp ciddi ve soğukkanlı tavrını takındı tekrar. Kris'te ciddileşmişti onunla. " Ben kararımı verdim Bella. Şimdi beni yalnız bırakır mısın? " Bella bu cümlenin ardından tekrar bir gülümseme ile ; " Tabii. Zaten durmamın anlamı yok. " Aklından da çıkmak geçiyordu ki Kris yine aklını okumuştu onun. Artık ailesinden bir parça değildi Kris. Ama hâla Bella'nın bir parçasıydı ve Bella ne pahasına olursa olsun Kris'i ailesine geri kazandıracaktı.

Konu: Geri: Kristen'ın Odası Çarş. Şub. 04, 2009 1:35 pm

" Ailenle sırf bu saçmalık yüzünden görüşmeyeceksen, sana söylecek bir sözüm kalmıyor Kris. İleride onları kaybettiğinde anlayacaksın. Sihir Bakanı'da seni iyi doldurmuş. Bana danışsaydın, ilk bana açsaydın bu konuyu... Her neyse bir önemi yok. Sen kararını vermişsin. Yanlışta olsa. "

"Onun beni doldurduğu yok Bell..!O..O çok iyi biri ve bana her daim yardımcı olacak!"

"Tabii. Zaten durmamın anlamı yok. "dedi Bella da bir anda ciddileşerek...Kris onun çıkmasını bekledi.Ve Bella kapıyı şiddetle çaparak odadan çıktı.

Gözlerinin dolduğunu farkediyordu.Yatağının üzerinne oturdu ve dizlerini karnına doğru kıvırdı ellerini de dizlerinin etrafına doladı.Kafasını yasladığı dizleri bu ağır kafadan geçenleri anlayamazdı.Gözleri konuşurken siyah olmuştu ancak eski maviliğine geri dönüyordu.Gözlerinde biriken su damlaları yanaklarından süzülürken hıçkırıklarını bastırmaya çalışan ağzının kuruduğunu farkediyordu.İçindeki bir yerin şiddetle boş kaldığını adeta içinde derin bir oyun oluştuğunu ve bu oyuğun büyümeye başlayacağını biliyordu.Bell'i kırmıştı...Bugüne dek hayatından asla çıkmayan her daim yanında olan parçasını kırmıştı ve sırada ailesi vardı canı yanıyordu ve terlediğini hissediyordu.